Back to basic! - Reisverslag uit Swakopmund, Namibië van Ramona Althoff - WaarBenJij.nu Back to basic! - Reisverslag uit Swakopmund, Namibië van Ramona Althoff - WaarBenJij.nu

Back to basic!

Door: Mama en ik

Blijf op de hoogte en volg Ramona

28 April 2016 | Namibië, Swakopmund

Daar zijn we weer! Zoals beloofd volgt nu al het volgende blog aangezien we vanaf vanavond geen WiFi meer hebben. Het is gelukkig een korte, dus je hoeft er geen uren voor uit te trekken.. Haha veel plezier met lezen allemaal!

Dag 1: 18 april
Vandaag is het eindelijk zover. Gisteren nog veel telefoontjes, appjes en sms'jes gehad om ons dag te zeggen en een fijne vakantie toe te wensen. Om 5.30 uur worden we uitgezwaaid door Erwin en Marith en naar Schiphol gebracht door Dylano, Aschwin en Inge. We leveren onze bagage in en na een kop koffie/thee nemen we met een dikke knuffel afscheid van de thuisblijvers. We wandelen we naar de gate F8. Om 9.15 uur begint het boarden. We vliegen met KLM in een 777 en hebben een mooie plaats aan het raam. We vertrekken niet zoals gepland om 10.00 uur, omdat het druk is in de richting van Frankrijk. Nog even tijd om vanuit het vliegtuig te appen met het thuisfront en Ramona een goede reis te wensen. Om 10.15 uur taxiën we naar de startbaan en even later stijgen we op. Een lange zit tot Kaapstad, maar we hebben tv-schermpjes waarop we films kunnen kijken, spelletjes kunnen doen, muziek kunnen luisteren en allemaal info over KLM en de reis kunnen lezen. Op het scherm zie je ook hoe we vliegen en waar we ongeveer zijn.

Ondertussen in Lusaka...
De wekker ging al op tijd, nog even uitgebreid douchen, naar het winkelcentrum voor een ontbijtje en de laatste spullen inpakken en toen was het om 10 uur alweer tijd om richting het vliegveld te gaan. Ik werd uitgezwaaid door Manon en haar moeder en had een gezellige taxichauffeur die mij netjes voor de deur van het vliegveld afzette. Snel inchecken bij zo'n paal, nu kon ik zelfs mijn stoelen voor beide vluchten nog uitkiezen! De bagage inleveren en de rest van de tijd heb ik bij het enige restaurantje op het vliegveld doorgebracht. Een heerlijk koude Savanna om mijn 8 weken Zambia goed af te sluiten. Ja je verzint overal wel een goede reden voor om iets te doen. Die ochtend was een vlucht naar Johannesburg gecancelled, er was iets kapot aan het vliegtuig, waardoor het redelijk druk was in de wachtruimte van waaruit je naar het vliegtuig kon lopen. We vertrokken iets later dan gepland, omdat het andere vliegtuig voorrang had. Eenmaal in het vliegtuig zat ik lekker aan het raam en raakte ik aan de klets met de man en vrouw naast mij. Ze kwamen allebei uit Kaapstad en vlogen ook via Johannesburg naar Kaapstad. De 2 uur durende vlucht naar Johannesburg bleven ze maar kletsen, waardoor ik niet eens m'n maaltijd op kon eten! Haha maar het was wel heel gezellig hoor. Ze kwamen met allemaal tips welke dingen we absoluut moesten zien in Kaapstad en een paar restaurantjes die zeker de moeite waard zijn. Aan het einde van de vlucht kwamen we door een flinke regenwolk en hadden we veel last van turbulentie, ik ben er niet bang voor maar wat een rot gevoel zeg. In Johannesburg was ik wel heel blij met mijn gezelschap, het is daar zo groot, nu kon ik gewoon lekker achter ze aan sjokken door de immigratie en bij het ophalen en opnieuw inleveren van de bagage. We hadden nog net genoeg tijd om een kop thee te drinken voor we weer moesten boarden naar het volgende vliegtuig. De vlucht van Johannesburg naar Kaapstad duurde ook 2 uurtjes en ik had het niet beter kunnen treffen met mijn stoel. De 2 plaatsen naast mij waren vrij (terwijl het vliegtuig redelijk vol zat) dus ik kon languit liggen!! De vlucht ging snel en ook op Kaapstad stond ik met een kwartiertje buiten. Doordat het een binnenlandse vlucht was en ik mijn visum in Johannesburg al had gekregen hoefde ik alleen m'n bagage op te halen en dat was zo gedaan. Ik kreeg nog een rondleiding op het vliegveld van het stelletje dat ik tijdens de eerste vlucht had ontmoet, waar ik goede koffie kon drinken en waar de aankomsthal was voor intercontinentale vluchten. Met nog 2 uur tijd over voor papa en mama zouden landen ben ik eerst maar rustig gaan pinnen en heb ik ergens koffie gedronken. Om 21:00u liep ik naar de aankomsthal en al snel zag ik papa en mama op de verdieping erboven achter het glas voorbij lopen. Gelukkig duurde het daarna niet lang meer voor we elkaar een echte knuffel konden geven. Wel raar hoor om papa en mama op het vliegveld te zien aan de andere kant van de wereld!!


Om 21.15 uur landen wij nadat we van het mooie uitzicht van Kaapstad bij nacht hadden genoten. Na de nodige stempels van de douane te hebben gehad zien we op weg naar de aankomsthal Ramona al zwaaien. De bagage is er al snel en dan een warme begroeting na twee maanden van appen en skypen. Onze taxichauffeur haalt de auto en terwijl wij al lekker bijkletsen in de auto, laadt hij alles in. Hij brengt ons naar het centrum van Kaapstad, waar we een paar nachten zullen verblijven in hotel Holiday Inn Expres. Nadat we hebben ingecheckt en onze bagage naar onze kamer hebben gebracht, besluiten we nog even wat te gaan drinken. Helaas is de bar van het hotel net dicht, dus we wandelen de stad in. Direct worden we aangeklampt door een jonge vrouw die bedelt om geld. Als we haar eindelijk hebben afgeschud meldt de volgende zich. Ook mannen melden zich maar die blijven niet aandringen. In een van de best beveiligde straten van Kaapstad drinken we bij Mama Africa wat en daarna zoeken we het hotel op en duiken in bed.

Dag 2 Kaapstad
Na een lekkere douche gaan we naar de ontbijtzaal, waar een internationaal buffet is opgesteld. Er is van alles, croissantjes, broodjes, toast, verschillende soorten yoghurt, fruit en ook muffins en ander lekkers. Dan informeren we bij de receptie wat we beslist moeten zien in de twee dagen dat we in Kaapstad zijn. Korte tijd later staan we in het bureau van de Hop-on hop-off bus. Er zijn vijf verschillende routes aangeduid met de kleuren rood, blauw, groen, geel en paars. We volgen het advies van de receptioniste van ons hotel en nemen de rode route. Bij de tweede stop gaan we eruit. We zijn aangekomen bij de Tafelberg. De Tafelberg is gekozen tot een van de zeven wereldwonderen in 2011. We nemen de gondel naar de top van de berg. De gondel draait rond zodat we aan alle kanten van het uitzicht kunnen genieten. Het is prachtig weer, 23 tot 27 graden. We wandelen rond en hebben een spectaculair uitzicht. Vanaf de berg zien we het robbeneiland waar Nelson Mandela gevangen heeft gezeten. Als we uitgekeken zijn, nemen we de gondel weer terug en stappen weer in de Hop-on Hop-off bus. Langs de kust stappen we uit en wandelen een stuk verder. We zien het voetbalstadion dat is gebouwd voor de WK enkele jaren terug. Met de bus gaan we verder naar het punt waar we zijn ingestapt. Wat gaan we nu doen? De groene en blauwe tour overlappen een deel van wat we al hebben gezien, dus we kiezen voor de gele route. We kunnen niet vaak uitstappen want het is al laat in de middag. Bij de St. George cathedral stappen we uit. Pech de kerk is gesloten. Over twintig minuten komt pas de volgende bus. We lopen door een laan in de richting die de bus ook rijdt. De eekhoorntjes springen aan alle kanten om ons heen. Zo grappig! Bij de volgende halte moeten we lang wachten en kunnen pas met de laatste bus mee terug naar ons eindpunt. Ramona heeft adviezen gekregen over restaurants waar we traditioneel kunnen eten. Bij de receptie noemen ze dezelfde restaurants en met een taxi laten we ons afzetten bij café Paradiso. Het terras is overvol, maar binnen is gelukkig nog plaats. Al snel loopt het binnen ook vol. We kiezen alledrie een ander gerecht uit, maar vragen de serveerster toch nog wat ze ons zou aanbevelen. Van de vier gerechten die ze noemt hebben we er drie gekozen, dus dat zit wel goed. We hebben heerlijk gegeten en daarna een taxi naar het hotel genomen.

Dag 3 Kaapstad
Via de receptie hebben we gisteren een dagtocht geboekt met de naam The Peninsula. Voor we gaan ontbijten melden we ons bij de receptie zodat ze ons kunnen roepen als we worden opgehaald. Om 8.20 uur worden we gewaarschuwd en we stappen in een busje waar ongeveer 12 passagiers in kunnen. We reizen die dag met 10 passagiers. In Kaapstad geeft de chauffeur, tevens gids, ons een uitleg van de plaatsen waar we langs komen. Hij wijst ons op de pieken van de Tafelberg en vertelt dat deze de twaalf apostelen worden genoemd. We rijden dan naar Hout Bay, waar de mogelijkheid bestaat met een bootje naar Seal Island te varen om zeehonden te spotten. We besluiten dat niet te doen en even lekker rond te kijken bij alle kraampjes en wat te drinken. De reis gaat verder via Noordhoek naar een struisvogelfarm. Onderweg zien we bavianen op de weg lopen. De chauffeur legt uit dat zij hier in hun natuurlijke habitat zijn. Alle ramen en deuren moeten dicht blijven en worden zelfs vergrendeld, want ze zijn zo brutaal dat ze de deuren zelf open maken. De chauffeur geeft ons ruim de tijd naar de apen te kijken en foto's te maken. Op de struisvogelfarm krijgen we tijd naar de struisvogels te kijken en we zien ook de nog wat jongere struisvogels. We rijden verder naar het zuiden en zien onderweg een paar struisvogels in het wild. Gaaf hoor! De lucht betrekt en de chauffeur draait het programma wat om zodat we mogelijk het slechte weer kunnen omzeilen. De volgende stop is Kaap de Goede Hoop. Wat geweldig dat wij hier gewoon staan! Er worden heel wat foto's geschoten en dan gaan we de weg een stukje terug om naar Cape Point te gaan. Daar hebben we een lange stop en kunnen we even lunchen. Na de lunch beklimmen we de berg, pffff hijg hijg, en genieten we van het uitzicht. Terug naar de parkeerplaats gaat het een stuk sneller;). We rijden door naar de Penguin Colony vlak bij Simons Town. Daar zijn we vervolgens niet meer weg te slaan. Zo grappig al die waggelende pinguïns. Verschillende pinguïns zitten op eieren of hebben jongen, van die schattige grijze donsjes. We maken een hilarisch filmpje van een pinguïn die een gat graaf en waarbij het zand in het gezicht van een andere pinguïn beland. Deze kijkt echt zo van wat gebeurt mij nou?! Als laatste gaan we noodgedwongen weer naar ons busje. We rijden door Simons Town en stoppen daarna in Muizenberg om opnieuw van het adembenemende uitzicht te genieten. De rit gaat vervolgens verder naar boven, terug naar Kaapstad. Daar gaan we naar Kirstenbosch Botanical Gardens. Als we uitstappen blijkt er een stevige wind te zijn opgestoken. Oei, kippenvel! We laten ons niet kennen en wandelen met de chauffeur de tuin in, waar hij in drie kwartier wat mooie plekjes laat zien. Rond 18.00 uur verlaten we als laatste bezoekers de tuin. We worden daarna afgeleverd bij ons hotel. Op veler advies eten we bij Mama Africa. het is daar bomvol, maar er is nog een tafel vrij. We kiezen ieder een ander gerecht zodat we van elkaar kunnen proeven. De keuze is gevallen op een soort flatjes met een vulling en een krokodilspies als voorgerecht. Als hoofdgerecht nemen we struisvogel springbok en kudu. Dit is een soort van hert, maar dan groter. Ook ons bijgerecht en de sausjes zijn verschillend. Er wordt dus volop geruild en van elkaars bord gepikt. Ondertussen is de muziek gaan spelen. Iedere avond is er een band die live muziek maakt. Daarvoor betaal je per persoon ongeveer een euro extra. De sfeer is zo geweldig dat Ramona een dvd koopt. Buiten is het weer omgeslagen. Als we vertrekken, blijkt dat het al flink heeft geregend. Tussen de buien door lopen we naar ons hotel.

Dag 4 start rondreis
Vandaag ging de wekker veel te vroeg, nog even genieten van een allerlaatste warme en chille douche voordat de rondreis van start gaat en het maar afwachten is of we douches hebben en in wat voor staat van doen. Om kwart voor 7 zaten we aan het ontbijt en merkten we op dat het eigenlijk heel slecht weer was. Het was nog donker en het regende, maar goed dat de eerste 2 dagen Kaapstad zo mooi waren! Iets voor half 8 verlieten we bepakt en bezakt het hotel. De verzamelplaats voor de tour was om de hoek, dus we hoefden geen taxi te nemen. De grote truck stond al klaar en we konden gelijk one bagage droppen. Iedereen heeft een eigen kluisje waar al je tassen in passen, dus dat is ideaal. Vervolgens moesten we in het kantoortje nog wat formulieren invullen en daarna ging onze 20-daagde rondreis van start. Helaas had ik het niet helemaal getroffen met. Mijn buurvrouw in de bus, echt zo'n saaie doos die gaat zitten, muziek op zet en de hele weg niet meer op of om kijkt... Onze eerste stop was op Table View, vanaf hier heb je een prachtig uitzicht op de Tafelberg. Tenminste als het niet enorm bewolkt is en regent. Het enige wat we zagen was de onderste rand met gebouwen aan de voet van de Tafelberg! Nou hadden wij hem gelukkig al gezien, maar voor de mensen die net aan waren gekomen was dat natuurlijk wel een tegenvaller. We stopten bij een groot winkelcentrum voor de laatste boodschappen, water, fruit en wat lekkers voor we verder gingen, oja en niet te vergeten bier voor papa. De tocht ging door de Cederberg regio, waar we onder andere wilde struisvogels en springbokken zagen, richting onze eerste kampeerplek, Marcuskraal campsite in het Citrusdal. Zoals de naam het al zegt, we zaten in een dal omgeven door de citrusbomen! Vandaag hebben we ongeveer 195km afgelegd. Onze gids Allain legde kort uit hoe de tent opgezet moest worden en vervolgens konden we zelf aan de slag. Papa en mama hebben samen een tent en ik heb er lekker eentje voor mezelf. Ze zijn echt heel groot, dat had ik nooit verwacht, ik kan in het midden van de vierkante tent gewoon rechtop staan. De tenten zijn gemakkelijk op te zetten gelukkig, een dun matrasje erin, de bagage en klaar is kees. Het was maar goed dat het redelijk snel ging, want we hadden behoorlijk Nederlands weer. Het was fris en het regende steeds. Nadat iedereen z'n tent had opgezet, hadden onze gidsen in de tussentijd voor de lunch gezorgd. We konden onze eigen broodjes maken met allerlei groenten en wat vleeswaren en kaas, dikke prima. Daarna hadden we nog even tijd voor onszelf. Een wandeling met z'n drieën, eigenlijk 4 (er liep een schatje van een hond mee die ons een soort van begeleide op de wandeltocht), door de citrusboomgaarden aan de voet van de camping waar we overnachten. Bij terugkomst was het tijd voor de briefing. We begonnen met een voorstelrondje van de groep. We zijn met in totaal 23 vakantiegangers en 3 mensen van nomad (gids Allain, Duitse tolk Tanaka en onze chauffeur Tau). De meeste mensen op deze reis komen uit Duitsland, verder iemand uit Zwitserland, Amerika, Australië een paar uit Zuid-Afrika en wij natuurlijk (jawel de enige Nederlanders!). De leeftijden verschillen van 18 jaar tot achterin de 50. Er zijn stelletjes maar ook genoeg mensen die alleen zijn, vast een hele leuke groep. Na de voorstelronde hebben we de complete reis dag voor dag doorgenomen. Inmiddels had iedereen al een vest en een jas en dichte schoenen aan, want het was koud! Voor het eten startten we met een wijnproeverij van allerlei wijnen uit de regio. Het dinner was echt een topper, traditioneel Zuid-Afrikaans waarbij we gegrilde kip kregen, met aardappels uit de oven, 2 soorten bonensalade en vers gebakken brood. Dit was eigenlijk het eerste moment dat er tijd was om kennis te maken met de groep. Het was een ontzettend gezellige avond waarbij iedereen een beetje wisselde aan tafel, zodat je met veel mensen kon kletsen. Rond half 11 dook iedereen moe maar voldaan z'n bedje in, morgen is het vroeg dag, om 8 uur stappen we de bus weer in.

Dag 5
Om half 7 ging de wekker. Ik stapte m'n tent uit om te gaan wassen en verbaasde me al dat ik niks vanuit papa en mama hun tent hoorde. Al snel kwam ik erachter dat ze al in de algemene ruimte waren, aangekleed en wel en de bagage al klaar voor vertrek. Huh, heb ik iets gemist??? Wat bleek, het had die nacht geregend en kennelijk was het zeil wat over hun tent lag niet helemaal waterproof, dus het water kwam in kleine straaltjes de tent in, precies op de plek waar ze sliepen. Vroeg in de ochtend hebben ze al hun spullen daarom verhuisd naar de algemene ruimte waar ze samen met de gidsen hebben geslapen, nou ja slapen, meer wachten op de ochtend. Ik daarentegen had prima geslapen, lekker rustig in de tent, geen snurkende mensen gehoord en gelukkig is m'n slaapzak dik genoeg en heb ik het niet koud gehad. Snel wassen en aankleden en het tentenkamp weer opbreken. Echt leuk zodra iemand klaar was ging je gewoon de volgende helpen, binnen een mum van tijd was de truck weer ingepakt en konden we ontbijten. We vertrokken netjes op tijd om 8 uur, en ja ik zat weer naast diezelfde vrouw. Dat met het vooruitzicht op de hele dag reizen naar onze volgende kampeerplek. We reden door Namaqualand en hadden verschillende Bush stops onderweg, denk daar maar even overna. Je rijdt hier in the middle of nowhere dus je kunt rustig achter een bosje gaan plassen, haha. Als we het onszelf makkelijk willen maken gaan de mannen gewoon aan de ene kant van de truck en de vrouwen aan de andere kant. We stoppen af en toe ook wel bij een normaal toilet hoor, maar vaak is dat alleen als onze truck 'Junior' wat nodig heeft. We hadden verschillende foto stops en de lunch was ergens langs de route. Lekker makkelijk een salade met rijst en allerlei groenten erdoor en een heerlijke sinaasappel als toetje. Onze laatste grote stop was in de plaats Springbok, in het noorden van Zuid-Afrika. Een stop bij de supermarkt om alles voor de komende 3 dagen te kopen, we komen namelijk geen supermarkt meer tegen tot die tijd. Dit keer verlieten we de supermarkt opnieuw met een fruitje, dit keer wel 10 flessen water en een lekker wijntje. Het laatste stuk je van de tocht ging langs de Gariep (Orange) River vlakbij de grens met Namibië. We zetten ons kamp op aan de oever van de rivier bij Fiddlers Creek campsite. Het uitzicht was spectaculair, de rivier met de kale rode bergen op de achtergrond, met aan de overkant van de rivier het vasteland van Namibië. Snel de tent opzetten, bikini aan voor een duik in de rivier. We waren net op tijd om nog te kunnen genieten van de zonsondergang achter de bergen. De mannen waren ondertussen voor ons aan het koken en hadden een mooi kampvuur gemaakt. We zaten gezellig met z'n allen in een kring om het kampvuur met het avondeten. Een van onze medereizigers was vandaag jarig en had taart gekocht, dus we hebben ook nog even voor haar gezongen. De rest van de avond was het gezellig kletsen met een drankje en al snel was het tijd om naar bed te gaan.

Dag 6
Vandaag mochten wij lekker uitslapen. Wauw je doet je tent open, met uitzicht op de rivier en de prachtige bergen, dat is nog eens lekker wakker worden!! De helft moest vroeg opstaan voor een kanotocht op de rivier, maar wij kozen voor een lekker rustig ochtendje. Ik heb in Zambia natuurlijk ook al een kanotocht van 3 dagen gemaakt, dus van mij hoefde het niet perse en papa en mama dachten er hetzelfde over. Na het ontbijt was het spullen opruimen en de tent afbreken. Papa en mama hebben even heerlijk langs het water gezeten en ondertussen had ik geholpen met het klaarmaken van de brunch/lunch voor als de groep van het kanoën terug kwam. Nog even lekker met de voetjes in het water genieten van het uitzicht en het mooie weer, gelukkig geen regen meer. Na de brunch stapten we weer in de truck, vandaag gaan we de grens over naar Namibië, we moeten ongeveer 180km rijden vandaag. Eerst stopten we bij de grenspost in Zuid-Afrika, waar ons paspoort werd gestempeld dat we het land uit gingen. De truck werd gecontroleerd door 2 mensen van de grenspost, echt alle luiken in de bus moesten open, dat zijn er nogal wat. Vervolgens was het een klein stukje rijden naar de grenspost aan de kant van Namibië. Hier moesten we een heel formulier invullen en inleveren voor een visum, gelukkig konden we het invullen van de papieren al van te voren doen, scheelt toch weer tijd. We zijn trouwens een uur terug in de tijd gegaan, in Namibië is het een uurtje vroeger dan in Nederland. We moesten nog een klein stuk door de woestijn rijden richting de 'Fish River Canyon'. Dit is na de Grand Canyon de grootste Canyon in de wereld met een lengte van 120 km een maximale breedte van 27 km en een hoogte van 150 meter. Echt ongelooflijk. We hebben snel ons kamp opgezet bij Hobas Campsite om vervolgens weer de truck in te stappen. Ongeveer 10 km verderop werden we bij een uitkijkpunt langs de rand van de canyon afgezet. Van daaruit moesten we een eindje teruglopen langs de canyon. Wat een bizar uitzicht zeg, als je het nog nooit hebt gezien, is het zo lastig uitleggen wat je ziet en voelt als je daar op die rand staat en tot de horizon de canyon ziet lopen met helemaal beneden een kleine rivier. Echt onbeschrijflijk mooi. Een geweldige wandeling terug naar een ander uitkijkpunt waar onze truck stond te wachten. Hier hebben we onder het genot van een biertje/wijntje de prachtige zon onder zien gaan. Ondertussen was Allain al voor ons aan het koken, dus we konden gelijk aanschuiven rondom het enorme kampvuur toen we terug kwamen. Tot mijn grote verrassing was het traditioneel Afrikaans, of nouja ook wel een soort van traditioneel Zambiaans!! Ze hadden nshima (het maïsmeel deegpapje) gemaakt, met een lekkere rundvleesstoofpot en gekookte kool met een soort pindasaus erdoor. Dit mochten we met onze handen eten, no problemo! Ik had heel erg gehoopt dat ik nog een keer met papa en mama nshima kon eten, omdat de mensen in Zambia dit iedere dag eten, dus dit was helemaal perfect! 'S avonds nog even gezellige kletsen rondom het kampvuur en een spelletje scrabble voor het slapengaan. Morgen is het heel vroeg dag.

Voor nu is het weer even genoeg! Wij gaan weer richting de woestijn en vanavond slapen we in Spitzkoppe, in the middle of nowhere. Geen elektriciteit, douche of andere luxe, gewoon weer back to basic! Toto snel allemaal!

Liefs papa, mama en mij

  • 28 April 2016 - 10:03

    Esther Damen:

    Wauw Ramona. Wauw wat een prachtig verhaal weer.Elke keer weer genieten van jou verhalen. Geniet lekker en verheug me nu al op een pannenkoek die we gaan eten.xxx

  • 03 Mei 2016 - 21:49

    Ine Hersbach:

    Nu begrijp ik jouw aanhef Back to basic, ben benieuwd hoe de ervaring hiermee is !
    Toch weer het meeste door jou geschreven, ben jij de snelle type writer?
    Maar evengoed weer een prachtig verhaal.
    Geniet nu met z'n drieën driedubbel.
    Lieve groet uit Maasland.

  • 05 Mei 2016 - 08:50

    Ramona L.M. Althoff:

    Ik heb inderdaad het grootste deel geschreven. Helaas gaat het typen lang niet zo snel als op een laptop, dus het kost veel tijd. Maar ach als ik weer thuis ben zal ik er alleen maar blij mee zijn. Ik kan het altijd nog weer terug lezen in de toekomst!

    Esther, we moeten inderdaad snel eat afspreken!!!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Ramona

Actief sinds 15 Dec. 2013
Verslag gelezen: 327
Totaal aantal bezoekers 43412

Voorgaande reizen:

18 Februari 2016 - 12 Mei 2016

Coschap Zambia en rondreis Afrika

19 Januari 2014 - 12 Juni 2014

Backpacken door Indonesië!

Landen bezocht: