Op naar de 'big five'!

Daar zijn we weer!!

Een korte blog over onze avonturen in met name Namibië dit keer. Het is niet een al te lange blog, beter voor jullie! Inmiddels zijn we al aan het einde van onze tour gekomen, vanmorgen het laatste ontbijt samen en nu gat iedereen z'n eigen weg. Echt heel jammer, de tijd is voorbij gevlogen. Ik moet vandaag even flink door typen zodat ik morgen de laatste dagen erop kan zetten. Ik zal jullie niet langer ophouden, veel plezier!

Dag 12
Het was een korte nacht. We lagen nog niet lang in bed toen het aangename windje veranderde in een storm. André hoorde iets en ritste de tent open. Direct werden we bijna weggeblazen. De wind was gedraaid en stond vol op onze tent. De tent van buurvrouw Annie was omgewaaid en Annie zat er nog in. André wierp zich op als redder, maar haar tent opnieuw opzetten bleek geen optie door de windkracht. Ramona sliep op het dak van Junior, onze truck, dus kon Annie wel een nachtje in haar tent. Gelukkig was het op de truck prima te doen met de wind, gewoon lekker diep in je slaapzak kruipen. Ondertussen veranderde ik de inrichting van onze tent om niet ook te worden weggeblazen. Het zeil op onze tent klapperde zo hard dat ik voor het eerst met oordopjes in het geslapen. Toen we wakker werden konden we nog even genieten van de opkomende zon tussen de bergen voor we de truck in stapten op weg naar Outjo, ongeveer 340km verderop. Nog een laatste foto van het prachtige uitzicht en toen was het toch echt tijd. Onderweg stopten we in de buurt van Kamanjab bij een Himba dorp. In het Himbadorpje konden we rondkijken en zien hoe zij leven. Ook werden we uitgenodigd in een hutje te kijken. Daar kregen we uitleg over bepaalde voorwerpen en gebruiken. Zo wassen Himbavrouwen zich nooit met water. Ze maken een vuurtje en houden hun gezicht in de rookwalm. Brrrr, ik moet er niet aan denken! Daarna smeren ze hun lichaam in met een roodbruine zelfgemaakte crème. Hun haar is een waar kunstwerk, maar blijkt deels nep te zijn. Ze maken een soort extensions met nephaar en de plukken worden dan ingepakt in een soort rode klei, het lijkt me bijzonder zwaar aan je hoofd, maargoed... Op het terrein is ook een schooltje waar de Himbakinderen taal en rekenen leren. Na on het bezoek aan het Himbadorp gaan we op weg naar onze volgende kampeerplaats. Plotseling stopt Onze truck Junior. Huh? Geen Bush-stop? Wat is er aan de hand? Er blijkt een filter verstopt te zitten en we kunnen niet verder rijden. Onze gids krijgt een lift naar het dorpje en stuurt de truck van een ander reisgezelschap om ons op te halen. Ondertussen vermaken wij ons prima met een biertje en een frisbee in de berm, met een langzaam ondergaande zon op de achtergrond. We hebben nog net tijd om boodschappen te doen voor de komende dagen. Uiteindelijk duurde het plaatsen van de nieuwe filter niet lang, dus Junior kwam vlak na ons aan in Outjo. Snel de tenten opzetten en na een snelle douche kunnen we om 20.00 uur in het restaurant gaan genieten van ons diner.

Dag 13
Yes, vandaag gaan we op safari. Zoals altijd staan we op tijd op en na het ontbijt vertrekken we in de richting van Etosha National Park, een rit van, jaja, maar 170 km. Onderweg stoppen we even bij een marktje, maar we hebben zo weinig tijd dat we niets kunnen kopen. Om ongeveer 10.00 uur zijn we in Etosha National Park. Helaas gaan we niet in een 4x4 op safari, maar rijden we in onze truck het park in. We zien zebra's, springbokken, steenbokken, kudu's, impala's, gnoes, jakhalzen, giraffen en in de verte een witte neushoorn. Hm, helaas hoort deze niet tot de big five. In dit park zijn er 2 verschillende soorten neushoorns, de witte en de zwarte. Grappig want qua kleur zie je eigenlijk weinig verschil. Er is wel verschil in lichaamsbouw en de breedte van de mond. De zwarte neushoorn is veel gevaarlijker dan de witte en behoort daarom tot de big five. We zoeken verder. Dan zien we een leeuw. Pfff gelukkig de eerste van onze big five, mama heeft dit geschreven, ik hoef alleen nog de zwarte neushoorn aan m'n rijtje toe te voegen. Later zien we nog een paar leeuwen. We gaan naar Halali, onze camping voor vanavond. Het was behoorlijk heet daar, dus een duik in het mega grote zwembad was niet verkeerd. Om 16.00 uur gaan we opnieuw het park in op zoek naar wilde dieren. Samen met Alexandra hou ik (Ramona), Tau gezelschap voor in de truck. Voorin zit je een stuk lager dan achter in de truck, waardoor het een stuk lastiger is om dieren te zien. Grote delen bestaan alleen uit bomen en bosjes waar de rest overheen kan kijken maar wij dus niet. We (de rest van de truck) spotten een luipaard, maar onze chauffeur rijdt zo hard dat tegen de tijd dat we weer op de plaats zijn waar het luipaard is gezien, hij inmiddels de benen heeft genomen. We zien hem nog net in de struiken verdwijnen. Jammer, want niet iedereen heeft hem gezien. Nu ik voorin heb gezeten, snap ik waarom het zo lastig is om de dieren te vinden en zo goed mogelijk te zien. Doordat je voorin vaak niet kunt zien waar de dieren zitten, moet je het doen met een beetje naar voren, naar achteren en stop! En natuurlijk praat iedereen door elkaar, zodat het nog niet duidelijk wat we nou moeten doen. We zien opnieuw een leeuw, die heerlijk ligt te chillen naast een plas water. Vanavond hebben we toch nog geluk. Na een paar minuten naar de leeuw te hebben gekeken dúiken er plotseling 2 hyena's op. Eentje gaat heerlijk uitgebreid staan drinken en badderen, waarna ze uiteindelijk weer verdwijnen. We racen terug naar de camping want we moeten op tijd terug zijn voor het park sluit. Onderweg zien we nog net de zon ondergaan. Op de camping zet Tau, onze chauffeur, ons af bij de waterplaats. De camping zit midden in het park en is alleen omheind door een hek, dus om ons heen zitten overal wilde dieren. We hebben geluk, bij aankomst bij de waterplaats staan er 3 neushoorns aan het water, een beetje te drinken en rond wandelen langs de plas. Helaas zijn het allemaal witte neushoorns, maar dat mag de pret niet drukken. De neushoorns dagen elkaar uit en staan met de hoorns tegen elkaar. Als twee neushoorns weg zijn, komen er olifanten, een hele groep met een kleintje van een paar dagen oud. Ze stuiven af op het water. De enige neushoorn schuilt bij een rotsblok. Geweldig om al die olifanten te zien. Vanavond hadden we een uitgebreid diner, wat Allen toch allemaal kookt, niet normaal. Gevulde kleine pompoenen, een heerlijke koolsalade en heerlijk gekruide kipspiesjes van de bbq. Hij was nog druk met de groente, dus een goed excuus om met de bbq te helpen (Ramona). Een echte ouderwetse bbq met een behoorlijk vuur. Het was behoorlijk heet af en toe maar ach dat hoort erbij. Tot ik na het eten ging douchen en toch wel een zere plek op m'n bovenbeen had, een brandblaartje dus... Het was het waard hoor! Na het eten gaan we terug en zien opnieuw neushoorns, Yes, nu is er wel een zwarte bij. Daarmee is mijn score vier van de big five op een dag en die van mij is finished!. Niet slecht toch?! Trouwens de buffel gaan we hier niet zien, die is hier niet. Blij met dit resultaat gaan we op tijd naar bed.

Dag 14
De dag begint vroeg, 5.00 uur ontbijt. De tenten zitten dan al weer in de truck. Om 6.00 uur staan we te wachten voor het hek van Etosha national Park, dat vandaag om 6.08 uur opent. Een erg bijzondere tijd, misschien moeten we de lunch dan maar plannen om 13:22u ofzo. Als het hek open is, rijden we het park in alert rondkijkend of we dieren zien. De oogst valt wat tegen en verschillende medereizigers sukkelen in slaap, het is ook wel erg lastig om wakker te blijven na 2 weken te weinig slaap... We zien naast de dieren die we eerder al zagen nu ook jakhalzen en hyena's en een eenzame olifant. Dit moet een oudje zijn, anders zou hij niet alleen zijn geweest. We komen op een grote kale zandvlakte. Waar je ook kijkt, overal zand. We klimmen met z'n allen op het dak van Junior voor een mooie foto met eigenlijk uitzicht op helemaal niks. Het voelt alsof je ergens aan de rand van de aarde staat ofzo, waar niks meer is. Aan het begin van de middag arriveren we op onze camping. We installeren ons bij het zwembad en genieten wiebelend met onze benen in het koude water van een overheerlijke witte Magnum met nootjes. Volgens mij hebben we met alle groepen die daar waren de halve ijsvoorraad opgemaakt! Om 16.00 uur gaan we nog een keer het park in. Bij een waterplas zien we een grote groep leeuwen. We observeren die net iets te lang en kunnen niet meer verder het park in omdat we anders niet op tijd terug zijn. Jammer. Terwijl we eten zien we jakhalzen over de camping scharrelen. Gelukkig zijn ze bang voor mensen en smeren ze hem als je ze tegenkomt. Na het eten zoeken we de waterplas op, ook op deze camping is er uitzicht op een grote waterplas, wat zullen we vanavond gaan zien?!. We zien wat jakhalzen, neushoorns en een olifant, die voor ons lijkt te poseren. Het is niet heel erg druk met waterdrinkers, maar leuk blijft het wel.

Dag 15
Vandaag gaan we weer richting de bewoonde wereld en wel naar de hoofdstad van Namibië, Windhoek. 6:30u vertrekt Junior dus om 4:45u ging de wekker al. Pfoe als ik weer in Nederland ben dan is 6 uur opstaan appeltje, eitje! We moesten een klein stukje door Etosha richting de uitgang van het park. We hadden een behoorlijke rit voor de boeg, ongeveer 450km die we af moesten leggen vandaag. Flink doorrijden en alleen een bush stop onderweg, tot we tussen de middag stoppen in een dorpje voor de lunch en een craft market. Terwijl Allen de lunch voorbereid hebben wij een half uurtje om op de markt rond te kijken voor souvenirs. In dat halve uurtje lukt het niet om de hele markt te zien helaas, maar gelukkig is het grootste deel dat ze verkopen overal hetzelfde. Na de lunch snel verder en rond een uurtje of 2 kwamen we daar aan. Een korte sightseeing met de truck door Windhoek voor we wat tijd voor onszelf kregen. We hadden wel een beetje pech, het was een nationale feestdag, dus er was niks te doen op straat en de winkels waren ook gesloten. Uiteraard had ik uitgerekend vandaag echt een winkel nodig, mijn flipflops waren stuk. En aangezien we hierna weer the middle of nowhere in gaan was dit de laatste kans. Uiteindelijk heb ik de hele stad afgerend op zoek naar slippers, gelukkig vond ik uiteindelijk een winkel die nog wel open was. We hebben een stukje rondgelopen door Windhoek en nog een kerk bezocht, toen was de tijd alweer voorbij. Omdat we in de grote stad zitten is kamperen lastig dus vandaag slapen we in een lodge net buiten de stad. Wat een luxe weer, een ruime kamer met alles wat je nodig hebt en een heerlijke douche. Eerst even de handwas doen zodat we het bij de receptie nog in de droger kunnen doen. Ze hadden hier ook een zwembad, daar moet gebruik van gemaakt worden! Dat laatste heb ik geweten, man wat was dat water koud. Niemand hield het langer dan 10 seconden vol. Aha daarom was het zwembad dus zo leeg. Dan maar genieten van de ondergaande zon, de aankleding rond het zwembad was zo mooi dat het zonde was om gelijk weer weg te gaan. Vandaag hoeven we niet zelf te koken, maar toch eten we als familie gezellig met z'n allen samen, inclusief onze crew. We hebben bij Joe's Beer House gegeten en zoals de naam het al zegt hadden ze genoeg biertjes. De kaart was qua game heel erg uitgebreid, nu we nog hier zijn moeten we daarvan genieten. Echt jammer dat we dit in Nederland niet kunnen eten. Ik had een mix van gudu, springbok en struisvogel. Mijn buurvrouw had een hele uitgebreide met nog krokodil en zebra erbij, maar die waren toch wel iets minder lekker. Het was een super gezellige avond en tevens het afscheid van Kirbie, Owain en Kasey. Eenmaal terug bij de lodge hebben we met de 'jonge' groep nog wat gedronken in de bar en afscheid genomen met een heleboel mooie en lieve woorden. Echt jammer dat ze weggaan. Een kort nachtje weer, omdat het wel een beetje laat was geworden, ach morgen lekker onderweg in de truck de ogen dicht!

Dag 16
Vanmorgen nog even genieten van een heerlijke douche en een uitgebreid ontbijt voor we Junior weer instapten. We hebben een flinke rit voor de boeg, vandaag gaan we de grens over naar Botswana en moeten we ongeveer 520km rijden. We gaan zo vaak de grens over dat de pagina's in m'n paspoort voor de stempels straks allemaal gevuld zijn. Wat wel vervelend is, als je de grens overgaat moet je eerst in het ene land naar het grenskantoor voor een stempel en dan een stukje rijden naar het grenskantoor in het volgende land. Je moet dus steeds 2 keer stoppen en wachten, en vrijwel altijd zit er maar 1 iemand voor de stempels, dus een uur wachten is heel normaal. Een prima dag om een beetje bij te slapen, aangezien we bijna de hele dag onderweg zijn. Eenmaal de grens over in Botswana, veranderde het landschap enorm. Alles is zoveel meer groen en begroeid en overal lopen koeien, geiten en ezels over de weg. Regelmatig flink op de rem omdat ze op het laatste moment besluiten om toch nog snel over te steken... Alles is wel goed gegaan hoor. Het laatste stukje naar de campsite was behoorlijk off road. Een mulle zandweg met een heleboel hobbels en gaten, een goede massage zoals Tau dat altijd noemt. Aan het einde van de middag kwamen we aan in Ghanzi. In rap tempo de tent opzetten, want we hebben nog een wandeling met San community, een kleine lokale gemeenschap die ook wel bushman worden genoemd. Ze leven nog volgens de oude gewoonten en dat legden ze onder andere uit bij de wandeling. Ze gebruiken heel veel natuurlijke medicijnen als in het kauwen op wortels van bepaalde planten, of het maken van thee van takjes. Ze hebben overal wel iets voor, hoofdpijn, buikpijn, rugpijn, obstipatie enz enz. Ook hebben ze wat verteld over het jagen en maakten ze een kampvuur zonder gebruik van vuur. Op de campsite hadden ze ook hele leuke kleine rieten hutjes om in te slapen. Papa en mama hebben hun nacht daar doorgebracht, hoefden ze de tent ook niet op te zetten. Nadat de zon onder was gegaan werd het snel koud, dit zijn we helemaal niet meer gewend. Een kampvuur konden we hier wel gebruiken. Gelukkig had Allen hier ondertussen al voor gezorgd, zodat we lekker om het kampvuur konden zitten met het avondeten. Vanavond hadden we nog een activiteit, een traditionele dans van de San community. Ook zij hadden een kampvuur gemaakt waar de mannen en vrouwen omheen zaten. Ze hebben verschillende dansen laten zien, die voornamelijk over dieren gaan en waarbij de mannen dansten met een soort slinger van gedroogde vruchten met zaden erin om hun benen die geluid maakten en waarbij de vrouwen voor het vocale gedeelte zorgden. Iedereen was inmiddels zo koud dat we daarna weer snel ons kampvuur op zochten, vandaag is de eerste keer dat we in de avond nog thee hebben gedronken om op te warmen! Vroeg naar bed met een heleboel laagjes kleren!!

Voor nu weer even genoeg gekletst. Als het goed is komt morgen de rest, dus lang hoeven jullie niet te wachten.

Nu mag ik echt tot snel zeggen! Morgen pakken we eerst het vliegtuig naar Johannesburg en daarna verder naar huis, donderdagochtend komen we aan.

Dikke kus!!